Usuwanie żylaków parą wodną
Para wodna jest metodą leczenia żylaków. Para wodna jest formą energii cieplnej dostarczanej przez maleńki cewnik wprowadzany do żyły. Para wodna dostarczana jest w temperaturze 120 stopni Celsjusza. Zabieg jest bezpieczny, skuteczny i może być powtarzany w miarę potrzeb. Można nim leczyć zarówno duże, jak i małe żyły. Jest alternatywą dla mikroflebektomii i skleroterapii, ale nie zastępuje operacji.
Endovenous steam ablation
Zabieg endovenous steam ablation jest minimalnie inwazyjną procedurą leczenia żylaków. Zabieg działa poprzez zamknięcie nieprawidłowej żyły prawie całkowicie. Niektórzy pacjenci mogą jednak nadal potrzebować dalszych zabiegów. Mogą one obejmować flebectomię i skleroterapię. W tych przypadkach, drugi zabieg zostanie zaplanowany przez lekarza.
Podczas zabiegu przez niewielkie nacięcie w skórze wprowadzane jest małe włókno laserowe. Impulsy światła laserowego są następnie emitowane z włókna wewnątrz żyły. Niszczy to ścianę żyły i powoduje jej zapadnięcie i powstanie blizny. Następnie na leczoną nogę zakładany jest bandaż i wąż uciskowy.
Pacjenci przechodzą tę procedurę podczas znieczulenia miejscowego lub lekkiej sedacji. Zabieg rozpoczyna się od podania środka znieczulającego, zwykle miejscowego. Następnie do żyły wprowadzany jest maleńki cewnik. Cewnik zawiera laser, który odparowuje żyłę od wewnątrz. Choć jest to niezwykle bolesne, laser powoduje bardzo minimalne uszkodzenia innych struktur żyły.
Kilka zabiegów zostało wprowadzonych w celu zajęcia się podstawową przyczyną żylaków. Jednym z najczęstszych zabiegów jest endovenous ablacja parowa. SES jest minimalnie inwazyjną metodą, która pozwala lekarzom na ukierunkowanie i zamknięcie dotkniętych żył bez konieczności przeprowadzania otwartej operacji. Metoda ta nie jest odpowiednia dla wszystkich pacjentów i istnieje wiele skutków ubocznych związanych z procedurą. W przeszłości, chirurdzy używali otwartej techniki chirurgicznej do leczenia żył perforatorów. Jednak procedura ta wiązała się z wysokim wskaźnikiem powikłań i słabym gojeniem się nacięć.
Mikroflebektomia
Istnieją dwa różne rodzaje operacji żylaków: laserowa ablacja żył (EVLA) i ablacja parowa (SVA). SVA jest mniej inwazyjnym zabiegiem z tych dwóch, natomiast ablacja parowa jest bardziej inwazyjna i polega na użyciu małego, podobnego do igły urządzenia do dostarczania energii laserowej. W obu procedurach żyła jest zamykana poprzez dostarczenie krótkiego impulsu energii do powierzchni skóry. Po zabiegu noga jest bandażowana, aby zminimalizować obrzęk i zasinienie.
Oba rodzaje procedur dają różne efekty na żyle. W jednym z badań ablacja parowa spowodowała pogrubienie ściany żyły z włóknieniem i stanem zapalnym. Spowodowała również zniszczenie śródbłonka oraz zmianę włókien kolagenowych i elastycznych. Leczone żyły miały znaczące redukcje w rozmiarze światła. U pacjentów rozwinęły się również neowaskularyzacje kapilarne, natomiast część z nich zachowała śródbłonek w miejscach ogniskowych.
W innym badaniu ablację parową śledzono za pomocą ultrasonografii, aby ocenić efekty leczenia. Ogólnie rzecz biorąc, 95% leczonych żył było w pełni okluzjonowanych przy jednotygodniowej obserwacji. Siedem z 20 leczonych żył odpiszczelowych miało jakiś przepływ krwi przy sześciu miesiącach. Badacze nadal szukają optymalnej dawki pary i minimalizacji ryzyka rekanalizacji.
Istnieje kilka sposobów usuwania żylaków bez operacji. Jedna z najstarszych metod obejmuje stripping. Zabieg ten po raz pierwszy zastosował William Wayne Babcock w 1905 roku. Polega on na wykonaniu małego nacięcia na skórze. Miniflebektomia jest kolejną opcją chirurgiczną. Jest to technika mało inwazyjna, która charakteryzuje się minimalnym wskaźnikiem powikłań.
Skleroterapia
Skleroterapia jest wysoce skuteczną metodą leczenia w celu usunięcia żylaków. Zazwyczaj usuwa problematyczne żyły w 75 do 90 procent przypadków, ale niektórzy ludzie mogą nie reagować na leczenie. W takich przypadkach lekarz może spróbować innego rodzaju rozwiązania sklerotyzującego lub zasugerować alternatywną metodę, taką jak skórna terapia laserowa. Chociaż procedura jest ogólnie bezpieczna, należy omówić swój stan z lekarzem przed zaplanowaniem zabiegu.
Zabieg wykonywany jest za pomocą małej igły do wstrzykiwania roztworu do żyły. Roztwór ten może mieć postać pianki lub płynu. Zawiera on 0,5% do 3% tetradecylosiarczanu sodu, który zapada ściany żył i uniemożliwia przepływ krwi. Ciśnienie wywierane przez roztwór zapobiega powstawaniu nowych żylaków.
Skleroterapia to zabieg, którego działanie polega na wstrzyknięciu do żyły substancji chemicznej powodującej jej zamknięcie. U pacjentów ze zbyt słabym krążeniem w nogach często rozwija się zastoinowe zapalenie skóry, stan, który zaczyna się od obrzęku kostek i postępuje do opalonej skóry. Mogą wystąpić inne zaburzenia żylne, takie jak teleangiektazja, która jest stanem spowodowanym rozszerzeniem powierzchownych naczyń krwionośnych.
Ostatnie postępy w technologii pozwoliły na stworzenie kilku nowych metod leczenia żylaków. Wśród nich jest skleroterapia z użyciem pary wodnej, która jest alternatywą dla tradycyjnego zabiegu chirurgicznego. Może być bardzo skuteczna w usuwaniu nawet najbardziej krętych żylaków.
Podobne tematy
